امروز ششم دی ماه بود. هفت ماه کار و تلاش طاقت فرسا و آرام، انتظاری چند ده ساله و آرزویی به حق… بگذریم…
اما بازهم همت جوانان و حمایت بزرگان این حرفه سکوت ششم دی ماه را شکست…
بارانی بانشاط می بارید. اول صبح وارد کانون شدم. مانند همیشه به سرعت سمت دفتر روابط عمومی رفتم. چشمم به همکار دوست داشتنی و عزیزم سردفتر خادمی (1مهاباد)افتاد. امیدی تازه و بیشتر از چشمان و حرفهای او گرفتم. او هم، خسته اما پر از امید و امیدواری بود. وسائل را به ساختمان هیات مدیره بردم. اولین زنگ تلفن همراهم به صدا در آمد.مسلم آقا صفری نایب رییس کانون. مانند همیشه مهربان و جدی، سوال کرد و جواب خواست و من هم اجابت. بلافاصله دشتی اردکانی رییس کانون سردفتران پیگیر کارها شد و تماس خود را یک شوخی صبحگاهی تمام کرد.معلوم بود روز پرکاری در راه است.
اندکی بعد یک به یک چشمم به همکاران عزیز و خوبم نورانی شد. از مازندران و تبریز و ارومیه و همدان و کردستان و کرمان و سمنان گرفته تا لرستان و یزد و سیستان و بلوچستان و یاسوج و گلستان و مرکزی. در چشمان همه دو احساس مشهود بود. ناراحتی از شرایط زشت امروز و امید به آینده.
همه گفتند که ناراحت تنگ نظری ها هستند. گلایه مند بودند که چرا به این تنگ نظری ها بها داده شده است. دلخور بوده اند از حرفهایی که به گوش آنها هم رسیده است. دلگیر بوده اند که چرا برخی از همکاران …
رییس کانون سخنان خود را بعد از تلاوت قرآن کریم آغاز کرد. به صراحت گفت از آن چه در این 8 ماه بر سر راه همایش سبز آمده است. او مختصری از عملکرد هیات مدیره کانون گفت و جانانه از عملکرد کانون دفاع کرد، حتی با وجود برخی ایرادات وارده.
نوبت به حرفهای میهمانان رسید.آنها از برخی سخنان سخیف نسبت به خود و همکاران خود معترض بودند و فصل مشترک حرف تمام آنها ناراحتی از بها دادن به حرفهای برخی افراد بود. سهیل خضر حیدری عزیز هم گفت که سلیمی 4 روز است که جواب مرا نمی دهد و بلافاصله گفت که«می دانم، دلیل این کار خجالت سلیمی از ملغی شدن همایش است».
در ادامه منشور اخلاق سردفتری رونمایی شد و برای اول بار قرائت شد.
بارش باران ادامه داشت. بانگ اذان برخاست. نماز خوانده شد و میهمانان برای صرف نهار به رستورانی در نزدیکی کانون تشریف فرما شدند. بعد از نهار مختصر جلسه ای برگزار شد و همه آماده حرکت شدند.
حدود 40نفر از همکاران، روسای جوامع و کانونهای سردفتری عازم خانه ملت شدند تا علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی برای آنها از اعتبار سند رسمی بگوید. نهایت همکاری حراست مجلس شورای اسلامی در ورود همکاران ما تقدیر آمیز بود. کوچه خیابانهای داخل مجلس را طی کردیم. روزگار مشروطه و مدرس برایم تداعی بود. سالن آینه دفتر رییس مجلس محل برگزاری جلسات بود.
در ساختمان، دشتی اردکانی و مسوولین رییس دفتر علی لاریجانی به استقبال آمدند. همه وارد سالن شدند. علی لاریجانی میهمان داشت و ساعت 4 عصر همچنان منتظر او بودیم. رییس سازمان ثبت وارد ساختمان شد و به اتفاق دشتی اردکانی برای دقایقی میهمان خصوصی رییس مجلس شدند. ناگهان مرد آرام و متفکر این روزهای شلوغ سیاست ایران از اتاق خود خارج شد. مانند همیشه، آرام و آهسته با صدایی مختص علی اردشیر لاریجانی.
تویسر کانی از رییس مجلس تشکر کرد و از اعتبار اسناد رسمی سخن گفت و توضیحاتی نسبتا مبسوط ارایه کرد. دشتی اردکانی هم در فرصتی تمام گفتنیهای لازم را به رییس مجلس ایران توضیح داد و بعد از تشکر از مرد اول قوه مقننه ایران، سریع لب به انتقاد از گشود و درخواستهای حرفه خود را مطرح کرد. او از قولنامه و دلالان گفت. از آیین نامه های معطل مانده گفت و از روز سردفتر و سند رسمی سخن به میان آورد. او در ترویج سند رسمی از شخص علی لاریجانی کمک بیشتر خواست و حرفهای او هم با تایید لاریجانی ادامه داشت.
سپس لاریجانی آرام و متین لب به سخن گشود و نشان داد از بسیاری از ما، اعتبار و ارزش بیشتری برای ما و سند رسمی قائل است. او گفت که جو غالب مجلس همراه شماست و برخی مخالفتها کاملا طبیعی است. لاریجانی که سپیدی موها و محاسنش گویای آب دیده تر شدن او در عرصه سیاست ایران بود گفت که دفاتر اسناد رسمی بخش خصوصی قابل اعتمادی است که وظایف حاکمیتی را انجام می دهد و دفاتر اسناد رسمی می تواند الگویی بسیار معقول و مناسب برای دیگران باشد و گفت که کار ما مهم است و قابل توجه و حساس.
او گفت که آماده هر گونه همکاری برای تقویت جایگاه و اعتبار اسناد رسمی در مجلس است و این گونه صریح حمایت کردن و تاکید ورزیدن بسیار جالب و مهم بود. او آرام تر از آن که آمد، خداحافظی کرد و عقربه های ساعت 5بعد از ظهر گذرانده بود. جمعی صمیمی و دوست داشتنی با نگاههایی بی ریا و همراه و باز هم امیدوار به آینده. آینده ای که فقط با اتحاد می توان آن را به حسن عاقبت رساند و ششم دی ماه 91خاطره ای ماندنی برای ما شد.
از عزیزتر از جانی هم که نمی دانست موضوع نوشته ام چیست، خواستم تا تیتری برای این نوشته انتخاب کند. او هم بلافاصله گفت: آن چه مهم است، تجربه مهر است و آن چه چون نشانی بر ذهن بر جای می ماند، پرنده ای است در ایستگاه خاطره…
به نقل از قلم سلیم
جناب اقای دشتی ریاست محترم کانون لطفا بگویید چه دست هائی باعث لغو همایش ۶ دی و روز سر دفتر شدند
کانون محترم مرکز میدانستید عاقبت شرکت باسیاستمداران در یک همایش علمی و صنفی نتیجه اش می تواند سیاسی کاری و لغو ان باشد
کانون محترم مرکز میدانستید عاقبت شرکت باسیاستمداران در یک همایش علمی و صنفی نتیجه اش می توانددخالت سیاستمداران وفشار بر کانون ولغو همایش و اهانت به همه سردفتران باشد
——————————————————————————–
ماکه حرفی نداریم ولی تاکی باید این همه نگاه های سخت را از همه شاهد باشیم.وازهمه مهمتراینکه مردم مارا قشرمرفه میدانند؟اینم از۶دی امسال که هیچ اسم ورسمی حتی دررسانه ها نشد؟
سلام برهمه همکاران جای بسی تعجب والبته صدافسوس که اسنادرسمی دیگر جایگاه خود رااز دست داده متاسفانه آبی که از جوب رفت باز گرداندنش بسی مشکل متاسفانه عدهای از همکاران (بسیار قلیل)خود حرمت وارزش اسنادرانگه نمی دارند قضات دادگاه هم باشهود اسناد راباطل می کنند وسند راصرفا اماره ای برمالکیت میپندارند خود سازمان تبت حمایت های کافی ندارد ومتاسفانه حیلی کند حرکت میکند دلالهای بازار که سردفتر راباناز وکرشمه قلمداد میکنند آخر دفترخانه مخل کار آنها هستند پس جای تعجب نیست که همایش ها برگزار نشود یک همایش ساده خداوند به همکاران دلسوز مردم وکسانی که برای رفع مشکلات مردم اغدغه دارند خیرویلامتی عطا بفرماید
برای مظلومیت سردفتران و هیات مدیره کانون سردفتران ودفتریاران متاسفیم
سازمان ثبت که خود را قیم همه می داند هشتاد سال همین است و خواهد بود
دفترخانه در ردیف سازمان ثبت و وابسته به قوه قضائیه است و فقط از نظر نظامات باید قوانین ثبتی را اجرا کند مانند تمامی قوانین دیگری که باید در تنظیم اسناد اجرا نماید اعم از قانون مدنی، قوانین مالیاتی و غیره اما سازمان ثبت دنبال این است که دفترخانه را بله قربان گوی خود کند پیش نویس قانون دفاتر نیز در این راستا تنظیم شده است اما برخی افراد که فقط به فکر جیب خود و رفاقتها و ریاستها هستند متاسفانه ساکت نشسته اند و کاری نمیکنند
جناب اشکذری : لطفا رای دیوان را در خصوص لغو واریز ۱۰ درصد سهم کانون از گواهی امضاء روی سایت بگذارید
تعرفه تکمیل و ارسال تقاضانامه الکترونیکی اراضی و ساختمان های فاقد سندرسمی در دفاتر اسنادرسمی و مبالغ ناچیز و خنده دارآن را همه مشاهده کردم شاید مردم داری و به فکر افراد ضعیف جامعه بودن که اکثر مالکین اراضی قولنامه را شامل می شود فقط باید توسط دفترخانه ها در نظر گرفته شود در حالیکه جهت تهیه نقشه و کروکی ساختمان فاقد سند مبلغ ۳۰۰ هزار تومان از مالک توسط نقشه برداران خود اداره ثبت ناحیه ۱ مشهد اخذ شده است و اگر این مبلغ صحت داشته باشد ای کاش من در سال ۱۳۷۷ بجای شغل دفترخانه با این همه دغددغه و مسئولیت ، با مدرکی که داشتم وارد شغل نقشه برداری می شدم با این درآمد سرشاری که برایشان ایجاد کرده اند.