حقوق ثبت :: ثبت چه معاملاتی در دفتر ثبت اسناد، اجباری است؟

طبق مواد 46 و 47 قانون «ثبت اسناد و املاک»، ثبت «کلیه عقود و معاملات راجع به عین یا منافع املاکی که قبلاً در دفتر املاک ثبت شده باشد» و «کلیه معاملات راجع به حقوقی که قبلاً در دفتر املاک ثبت شده» در دفاتر ثبت اسناد و املاک، اجباری است. همچنین، در مواردی که قوه قضاییه لازم بداند، ثبت «کلیه عقود و معاملات راجع به عین یا منافع اموال غیرمنقوله که در دفتر املاک ثبت نشده» و «صلحنامه و هبه نامه و شرکت نامه»، در دفاتر ثبت اسناد، اجباری خواهد بود. بر اساس ماده 48 این قانون، عدم ثبت موارد اجباری یاد شده باعث می شود که سند عادی تنظیم شده توسط متعاملین (دو طرف معامله)، در هیچ کدام از ادارات و محاکم پذیرفته نشود. مسئولان دفاتر مکلفند اسناد مورد نظر را بر اساس آیین نامه مربوطه تنظیم کنند و رونوشت سند ثبت شده را به افرادی که مطابق قانون استحقاق دریافت آن را دارند، تسلیم کنند. با توجه به حساس بودن مسئله ثبت اسناد، به موجب ماده 53، «مسئول دفتر نمی تواند اسنادی را که به منفعت خود یا کسانی که در تحت ولایت یا وصایت و یا قیمومیت او واقعند یا با او قرابت نسبی تا درجه چهارم یا سببی تا درجه سوم دارند و یا در خدمت او هستند ثبت نماید.» مسئول دفتر ثبت اسناد موظف است علاوه بر ثبت سند و ارائه رونوشت، صحت امضای متعاملین را تأیید و اسناد امانت داده شده را نگهداری کند. طبق ماده 50 قانون «ثبت اسناد و املاک»، «هر گاه مسئول دفتر در هویت متعاملین یا طرفی که تعهد می کند تردید داشته باشد باید دو نفر از اشخاص معروف و معتمد حضوراً هویت  آنان را تصدیق نموده و مسئول دفتر مراتب را در دفتر، ثبت و به امضای شهود رسانیده و این نکته را در خود اسناد قید نماید.» بر اساس ماده 51، شاهدی که از سوی یکی از طرفین معامله معرفی می شود، نمی تواند شاهد طرف دیگر معامله باشد. با این حال، اگر مسئول دفتر ثبت اسناد نسبت به هویت طرفین معامله شک و تردیدی داشته باشد، نمی تواند نسبت به ثبت معامله اقدام کند.

http://tnews.ir/news/5D4636999808.html?sid=5315896#