به نام آن خداوندی که هم ایجاد وآفرینش نعمت ها و هم بقا و دوام نعمت ها هر دو در کف با کفایت حضرت اوست
رسول اکرم صلی الله علیه واله می فرمایند: «کُلُّ اَمرٍ ذِی بَالٍ لَا یُذکَرُ بِسمِ اللِه فِیهِ فَهُو اَبتَرُ»
هر کار مهمی که در آغاز آن «بسم الله»یاد نشود ، نا تمام می ماند و به پایان نمی رسد.
امام صادق علیه السلام نیز می فرماید:
«مَانَزَلَ کِتَابٌ مِنَ السَّماء اِلَّا اَوَّلُهُ (بِسمِ اللهِ الرَّحمنِّ الرَّحِیم)»
کتابی از آسمان فروفرستاده نشده مگر اینکه آغاز آن با (بسم الله الرحمن الرحیم)بوده است.
در حدیثی دیگر از حضرت موسی بن جعفرعلیه السلام چنین سوال میشود:
«اَیُّ آیَهٍ اَعظِمُ فِی کِتابِ اللهِ فَقَالَ (بِسمِ اللهِ الرَّحمنِّ الرَّحیم)» کدام آیه عظیم ترین آیه کتاب الهی است؟ پس امام علیه السلام فرمود: [آیه شریفه] (بسم الله الرحمن الرحیم)
سه نکته از فواید آغاز امور با نام خداوند:
الف) نیل به رضایت آفریدگار هستی
برساس این تفکر اصیل ، هستی و نیستی و بقا و زوال ، در کف با کفایت و ربانی اوست . پس شایسته است که هر انسان موحد چنانچه بخواهد تصرفی در عالم وجود و در ملک الهی داشته باشد، به اذن پروردگار و هماهنگی او اقدام کند که گویا با این اجازه، با گفتن (بسم الله الرحمن الرحیم) محقق میشود که نفس این کار به انجام دهنده آن نیز، احساس رضایتی میدهد .
ب ) تبرک و تفال به نام حق
دو موضوع تفآل و تطیر از دیرباز در فرهنگ بشری وجود داشته است . تفال همان فال نیک زدن و برداشت خوشایند کردن است و تطیر، برداشت شوم و پندار ناخوشایند و فال بد زدن..
اسلام و شریعت نیز به تفآل روی خوش نشان داده ؛ ازپیامبر اسلام صلی الله علیه واله نقل شده است «اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الفَالَ الحَسَنَ»
خداوند فال نیک را دوست می دارد.
ج ) تضمین بقای امور
یکی دیگر از فواید آغاز امور با نام خداوند تضمین بقای امور است. در منطق قرآن کریم، هر کاری دو بعد دارد 1- بُعد مادی و مُلکی یا وجه الخَلّق 2- بُعد الهی و ملکوتی یا وجه الرَّب . بُعد مادی و بشری کارها و اعمال فانی است ؛ اما بُعد الهی و وجه الرَّبی ، پایدار و جاودان است ؛ زیرا: کُلُّ شَی هَالِکٌ اِلَّا وَجهَهُ) همه چیز جز دات او نابود شونده است .
هر آنچه نزد ماست و رنگ و بوی مادی و بشری و خَلقی دارد، فانی است ؛اما هر آنچه نزد خداوند است و رنگ و صبغه الهی دارد ، پایدار و ماندگار است ؛ همان که: (مَا عِندَکُم یَنُفَذُ و مَا عِندَ اللهِ بَاقٍ)آنچه نزد شماست پایان می گیرد و آنچه نزد خداست، باقی است .
بنابراین با توجه به این معنا ، آیه (بسم الله الرحمن الرحیم ) یعنی به نام آن خداوندی که هم ایجاد و آفرینش نعمت ها و هم بقا و دوام نعمت ها هر دو در کف با کفایت حضرت اوست .
در پایان ، این نکته نیز شایان توجه است که اولین مطلبی که خداوند از کلام خود فرو فرستاده، آیه مبارکه (بسم الله الرحمن الرحیم) است و این بیانگر آن است که وحی آسمانی با صفت رحمت حق آغاز میشود ، نه با صفات قهر و غضب الهی . پس پسندیده است پیروان قرآن نیز به این آموزه مهم توجه کامل کنند و مهر و محبت را وجه غالب رفتار و گفتار خود قرار دهند.
از تفسیر مشکاه استاد محمدعلی انصاری صفحات 139 به بعد
از دقت نظر و تذکر بجای دوستان کمال امتنان را دارم